Kennisboo(s)t: Leeke Reinders over de harde stad, de zachte stad en alledaagse ruimtes
Voor de GRAS kennisboo(s)t deelden deskundigen uit allerhande disciplines hun visie. Een schilderij kun je verhangen, een muziekstuk uitzetten, maar om architectuur kun je in de regel, tenzij het wordt opgeblazen of afgebroken, niet heen. Stadsantropoloog Leeke Reinders vertelde hoe mensen met dat gegeven omgaan.

In architectuur schuilt iets onherroepelijks. Een schilderij kun je verhangen, een muziekstuk uitzetten, maar om architectuur kun je in de regel, tenzij het wordt opgeblazen of afgebroken, niet heen. Straten, gebouwen, pleinen en parken maken deel uit van de harde, fysieke omgeving waarbinnen wij ons leven organiseren. Maar is architectuur daarmee ook een af en eindig product?
Wat gebeurt er als de plannen getekend zijn, de gebouwen zijn opgeleverd, de publieke ruimte is ingericht en de foto’s voor vakbladen genomen zijn? Hoe verhoudt de ‘harde’ stad van architectuur en stedenbouw zich tot de ‘zachte’ stad van bewoners en gebruikers? Hoe weten mensen zich de geplande ruimte van de wijk en de stad toe te eigenen en tot thuis te maken?
In de lezing ‘Harde stad, zachte stad’ gaat Leeke Reinders in op de rol van verbeelding in onze kennisvorming van de stad. Aan de hand van filmbeelden (Playtime, Alphaville), fotografie, narratieve cartografie en het werk van Henri Lefebvre, Michel de Certeau en de Situationisten wordt ingegaan op nieuwe manieren om de stedelijke ruimte te lezen en begrijpen.
Over Leeke Reinders
Leeke Reinders is stadsantropoloog en werkt als onderzoeker bij de Faculteit Architectuur bij de TU in Delft en als docent bij de opleiding architectuur- en interieurontwerp van LUCA/KU Leuven in Brussel en Gent. Hij richt zich op het leggen van creatieve verbindingen tussen etnografisch onderzoek en de praktijk en theorie van architectuur, ontwerp en planning. Met Neeltje ten Westenend en Ester Heiman richtte hij het bureau NEL op dat visueel etnografisch onderzoek doet op het grensvlak van antropologie en ruimtelijk ontwerp. Als redacteur van de tijdschriften Stedebouw & Ruimtelijke Ordening (S&RO) en Agora richtte hij zich op het leggen van verbindingen tussen sociaalwetenschappelijke en ontwerpende disciplines. Eind 2013 hoopt hij te promoveren op een onderzoek naar de relaties tussen geplande en geleefde ruimte, dat verschijnt onder de titel Harde stad, zachte stad. Moderne architectuur en de antropologie van een naoorlogse buitenwijk (2013).